درس خارج فقه الصلاه

فرع دیروز را امروز با ترتیب بهتری می‌خواهیم مطرح کنیم، چرا که بحث روز گذشته مقداری مشوش شد.

 گفتیم که فرع این است که مرحوم سید رحمه الله می‌فرماید:

« مسأله 39: إذا نذر أن یتمّ الصلاه فی یوم معیّن أو یصوم یوماً معیّناً وجب علیه الإقامه، و لو سافر وجب علیه القصر على ما مرّ من أنّ‌ السفر المستلزم لترک واجب لا یوجب التمام، إلّا إذا کان بقصد التوصّل إلى ترک الواجب، و الأحوط الجمع»[1]؛

بحث در این است که کسی نذر می‌کند صوم معینی را یا صلاه تمام را در روز معینی، اتفاقاً هم در آن روز معین، سفری اتفاق می‌افتد، حکم اولیه این است که مسافرت نرود. حالا اگر آن روز منذور اتفاقاً روز عرفه باشد که باید بخاطر سفر، نماز قصر خوانده شود و چون سفرش قطعی است، حکم نماز و روزه او چیست؟ بحث در اینجاست.

[1]. عروه‌الوثقی؛ ج 1، ص 698.

دانلود pdf تقریرات

درس خارج فقه آیت الله سبحانی
درس خارج فقه الصلاه سال تحصیلی 1401-1400 جلسه 81